Uważaj waćpan na słowa

Nie oglądam wyborów “Miss” i od kiedy pamiętam nudziły mnie straszliwie tego typu przedstawienia. Ani sztuczna uroda, ani sztuczna inteligencja (jak mawiają złośliwi) nie wydawała mi się w nich szczególnie atrakcyjna. Nie zajrzałem nawet do linków rozsyłanych na lewo i prawo, pod którymi znajdowały się filmiki, pokazujące jak biedna misska poci się próbując odgadnąć ile oktanów ma Pb98. Też mi sensacja. Jednak w zeszłym roku rzuciłem okiem, na pewien urywek gali Miss Stanów Zjednoczonych, zaintrygowany pewnym blogowym wpisem. Jednak po kolei.

Na filmiku, Miss Kalifornii, Carie Prejean, zagadnięta została przez jednego z jurorów, Pereza Hiltona, znanego bloggera i działacza gejowskiego, co sądzi o prawie do zawierania małżeństw gejowskich. Milutka dziewczyna, w pełni kulturalnie, odpowiedziała, że cieszy się, że mieszka w kraju gdzie każdy może wybierać swój styl życia, ale jej zdaniem, małżeństwo powinno być zawierane przez kobietę i mężczyznę. Podobnej klasy nie wykazał już Perez Hilton, nazywając Carie “tępą suką” w filmiku zamieszczonym następnego dnia na swoim blogu.

Ot małe piekiełko amerykańskich celebrytów, nie ma się czym podniecać. Inaczej jednak pomyślał mój znajomy, na którego blogu znalazłem odpowiednie linki i całą historyjkę. Autora bloga poznałem poprzez stronę hobbystyczną, którą prowadziłem, spotkałem potem na różnych imprezach na terenie kraju dwa bądź trzy razy. Zawsze uprzejmy, uśmiechnięty, miły. Tymczasem na blogu, opisując powyższą sytuację, nie oszczędzał się zupełnie i w złości nazwał Hiltona pedałem, oraz napisał kilka ciepłych słów o całym lobby homoseksualnym. I tu się lekko zapowietrzyłem.

To że Hilton zachował się jak skończony bałwan (którym jest) to oczywiste, ale to, że mój znajomy użył takiego mocnego słowa było dla mnie zaskoczeniem. Napisałem kilka słów komentarza pod tamtą notką, zwracając uwagę na niestosowne, moim zdaniem, zachowanie. Okazało się, że znajomy, nie uważa słowa za obraźliwe, dla niego jest to synonim słowa gej czy homoseksualista. Tłumaczenie o pejoratywnym nacechowaniu nic nie dały. Sprawa przyschła, było minęło.

W zeszłym tygodniu temat wrócił. Cytując Frondę, mój znajomy opowiedział o kuriozalnej decyzji Kanadyjskiej Rady Standardów Radiowo-Telewizyjnych, która uznała piosenkę “Money For Nothing” zespołu Dire Straits za nieodpowiednią do publicznych nadań z powodu pojawiającego się w niej słowa “faggot” (pedał).

Mój znajomy nie omieszkał poinformować w swojej notce, iż całą sytuację uważa za “paranoję pedałów” dodając w nawiasie, że słowa tego “nie używa obraźliwie”. Szczerze powiedziawszy ręce mi opadły, spróbowałem jeszcze raz wytłumaczyć, że uważam jego wypowiedź za fatalną i podkreślić, że słowo, którego użył, będzie traktowane jako obraźliwe. Bez skutku. Nadal twierdzi, że działanie pewnych grup ludzi, pozwala mu na takie ich określanie.

Można by powiedzieć, że nie ma się czym przejmować, że przecież to w naszym kraju normalne i szybko się tego nie pozbędziemy. Można powiedzieć, że przykład idzie ze wszech stron, bo skoro nawet wiceprzewodniczący Solidarności z Poznania, Marek Sieniawski, w Biuletynie Informacyjnym związku zawodowego zamieszcza uwagi w stylu:

W świecie głupieją. Dwóch gejów (skrót definicji - gej = bogaty pedał) funduje sobie noworodka płci męskiej, wszyscy poprawnie i politycznie pieją z zachwytu. Zgroza

no to czego spodziewać się od szarego człowieka.

No ale właśnie nie, mój znajomy szarym człowiekiem nie jest. Od niedawna prowadzi bowiem zajęcia z dziećmi w szkole, dzieli się z nimi również swoją pasją, której głównie poświęcony jest blog. Wierzę, że w szkole nie epatuje tak radykalnymi poglądami i słownictwem, ale dzieli się być może adresem swojej strony?

Wiecie, przypomniał mi się przy tej całej sytuacji pewien obrazek satyryczny, który zamieszczam z boku. Pewnie uznacie, że jest nie związany z tematem, ale to nieprawda. Myślę, że zignorowałbym wpisy mojego znajomego z bloga, zignorowałbym jego wulgarny język i wiarę w to, że nikogo nie obraża. Może nawet uszanowałbym jego prywatność, którą właśnie zamierzam naruszyć. Zrobiłbym to zapewne, gdyby mój znajomy nie był zakonnikiem i księdzem…

Wiele można powiedzieć, często się zagalopować, ale na słowa trzeba waćpan uważać, zwłaszcza jeśli jest się człowiekiem, za którym idą dziesiątki innych, w tym młodych i niewinnych. Nie można pozwalać sobie na wszystko, kiedy jednocześnie jest się częścią organizacji, która domaga się uznania za wzór wszelkich cnót.